آرمان ملي: حضور مردم پاي صندوقهاي راي از عکسهاي انتخاباتي در نيوزيلند شروع شد؛ دانشجوياني که کيلومترها رانندگي کرده بودند تا به محلهاي مشخص شده براي راي دادن برسند. شهرونداني که در داخل و خارج از کشور با گذاشتن عکس برگههاي راي خود در فضاهاي مجازي، ديگران را به راي دادن تشويق ميکردند. ساعات اوليه رايگيري بيشترين استقبال در کشورهاي ديگري چون اتريش، ايتاليا، استراليا، سنگاپور، چين، ژاپن، ترکيه و… بود که صفهاي طولاني از اول صبح نشان از مشارکتي بيسابقه در سالهاي اخير داشت. در ايران نيز تصاويري که از شهرستانها و مراکز مهم اخذ راي در شبکههاي اجتماعي منتشر ميشد، نشان ميداد که شور انتخابات محدود به پايتخت نميشود و ساير شهرها نيز سهم زيادي در اين مشارکت داشتند.
صفهاي طولاني و فرآيند کند رايگيري
حوزههاي شلوغ رايگيري در تهران هم واکنشهاي زيادي در فضاي مجازي داشت. کاربراني که نوشته بودند فرآيند رايگيري کند بود و حداقل بايد دو ساعت منتظر ميمانديم؛ تا جايي که يکي از کاربران نوشته بود: «من ساعت 7:30 در مدرسه بشرا واقع در شهرك آتيساز داخل صف ايستادم كه حدودا 50 نفر هم جلوتر از من منتظر باز شدن حوزه اخذ رأي بودند. راس 8 شروع به كار كردند اما تا ساعت 8:45 فقط 10 نفر داخل شده بودند و بسيار كند بود. من ساعت 9:50 بالاخره رايم را داخل صندوق انداختم اما بابت كد نامزد دچار شك شدم و آنجا از هر مسئولي درمورد اينكه كجا اسامي و كدها را نصب كرديد كه من هم استفاده كنم سوال کردم اما همه اصرار داشتند كه به دليل اينكه تشابه اسمي ندارند كد را ننويسيد و احتياجي نيست؛ تا اينكه بالاخره از اينترنت پيدا كردم اما اکثر مردم ميپذيرفتند که بدون نوشتن کد راي دهند.» در مقابل يکي از ناظران حاضر در حوزهها نوشته بود: «روند کند احراز هويت و اخذ راي واقعا تقصير ما نيست. بدون توقف کار ميکنيم ولي چون کد مليها و تاريخ تولدها بايد در سيستم وارد شود و هر شعبه فقط يک دستگاه براي اين کار دارد و همچنين به اين دليل که اجازه نميدهند کدها را دستي وارد کنيم روند کار کند شده.» تذکر کاربران در فضاي مجازي فقط محدود به نوشتن کد اسامي نامزدها نبود. بسياري تذکر داده بودند که مردم دقت کنند تعرفه رايشان حتما مهر داشته باشد؛ در غير اينصورت راي باطله حساب ميشود. اين واکنشها در فضاهاي مجازي نشان از حساسيت و نگراني مردم و شهروندان بر مشارکت حداکثري در انتخابات داشت، فضايي که شايد بتوان نام بيسابقه بر آن گذاشت و به نوعي حماسهاي ارديبهشتي تعبيرش کرد.
عادت قديمي راي دادن در حوزههاي نشاندار!
علاوه بر حساسيت کاربران در آگاهسازي شهروندان براي جلوگيري از اتفاقات احتمالي و باطل شدن رايهايشان، چالش حوزههاي رايگيري بود. چند روز پيش از انتخابات، رباتي تلگرامي ساخته شده بود که کاربران ميتوانستند ساعت و حوزه رايگيريشان را مشخص کنند و به اشتراک بگذارند. نکته قابل توجه حوزههاي تاريخي و قديمي رايگيري مانند حسينيه ارشاد بود که بسياري از مردم اين حوزه را انتخاب کرده بودند و طبق يک عادت قديمي راي دادن در آنجا را به نوعي فعاليت سياسي قلمداد ميکردند؛ در حالي که به نظر ميرسد شايد کجا راي دادن اهميتي نداشته باشد و چه بسا با رايگيري در حوزههاي ديگر وقت کمتري هم از مردم گرفته ميشود. حوزههاي ديگري همچون حسينيه جماران، مسجد ارگ و تعدادي از دانشگاهها هم همين وضعيت را داشتند. يکي ديگر از حوزههاي رايگيري که واکنشهاي بسيار زيادي به همراه داشت، بيمارستانها بود. پيش از اين نيز وزير بهداشت در خصوص حضور صندوقهاي سيار در بيمارستانها گفته بود که از شوراي نگهبان، فرمانداريها، استانداريها، هيئت نظارت بر انتخابات، صداوسيما، نيروي انتظامي و همه کساني که امکان رايگيري در بيمارستانها را فراهم ميکنند تشکر و قدرداني ميکنم. بسياري از شهروندان که در بيمارستانها بستري بودند هم راي دادند. «پدرم با اينکه مشکل ريه داره و وضعيت خوبي نداره ولي تو بيمارستان با کمک پرستارها راي داد ولي حتي در بيمارستان هم صف خيلي طولاني بود.»